در انقلاب سفید اصول ششگانه ای توسط محمد رضا شاه تدوین شد که مواردی از قبیل ، ملی کردن جنگلها ، دادن حق رای به زنان از اصول ششگانه انقلاب سفید بود .
سپس با وجود تعطیلی مجلس ، در تاریخ 27/10/1341 لایحه قانونی ملی کردن جنگلهای کشوردر 14 ماده به تصویب هیات وزیران رسید و به لایحه قانونی ملی کردن جنگل های کشور موسوم شد .
بر اساس ماده 1 قانون مذکور « از تاريخ تصويب اين تصويب‌نامه قانونی عرضه و اعيانی کليه جنگلها و مراتع و بيشه‌های طبيعی و اراضی جنگلی کشور جزء اموال عمومی محسوب و متعلق به دولت است ولو اينکه قبل از اين تاريخ افراد آن را متصرف شده و سند مالکيت گرفته باشند »
قبل از تصویب این قانون ، اشخاص می توانستند از طریق حیازت ( تصرف و وضع ید برملک یا مهیا کردن وسایل و مقدمات تصرف در ملک ) و به عبارتی دیگر تصرف و کشت و زرع در اراضی مالک تلقی شوند
به طوری که ماده 27 قانون مدنی مقرر می دارد « اموالی که ملک اشخاص نمی باشد و افراد مردم می توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه مربوطه به هریک از اقسام های مختلفه ، آنها را تمک کرده و یا از آن ها استفاده کنند که مباحات نامیده می شود مثل اراضی موات یعنی زمین هایی که معطل افتاده و کشت و زرع در آن ها نباشد ».
